چکیده: مؤسسات مالی و اعتباری همانند بانکهای تجاری از مهمترین نهادهای فعال در بازار پول ایران به شمار میروند از مهمترین وظایف اینگونه مؤسسات همانطور که از نامشان پیداست از یک طرف گرفتن سپردههای مردم و از طرف دیگر اعطای تسهیلات به مشتریان در قالب عقود اسلامی نظیر جعاله، فروش اقساطی، قرضالحسنه، مضاربه و ... میباشد. در این میان، مؤسسات مالی و اعتباری بایست با در نظر گرفتن ریسک اعتباری مشتریان به تقاضاهای آنها مبنی بر أخذ تسهیلات جامه عمل بپوشانند. چرا که تا بحال مسائل و مشکلات مدیریت پرتفولیوی وام، مهمترین دلیل ورشکستگی یا زیاندهی بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری بوده است.
در این مقاله به مدلی که با استفاده از فنون تحقیق در عملیات، جهت تعیین ترکیب بهینه (تخصیص بهینه پرتفوی) تسهیلات اعطایی بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری تهیه گردیده، اشاره شده است. این مدل میتواند بهترین ترکیب از تسهیلات که سود مؤسسه را حداکثر کند، تعیین نماید.
کلیدواژهها: برنامهریزی خطی (LP)[2] ـ ریسک اعتباری ـ کفایت سرمایه ـ سبد اعتبارات و تسهیلات.
مقدمه
بازارها از نظرهای مختلف دارای تقسیمبندیهای مختلفی میباشند. در یک تقسیمبندی بازارها را به بازارهای پول و بازارهای سرمایه تقسیمبندی میکنند. بانکهای تجاری و مؤسسات مالی و اعتباری بعضی از نهادهای بازار پول بوده و شرکتهای سرمایهگذاری، بورس اوراق بهادار بعضی از نهادهای فعال در بازار سرمایه به شمار میآیند. بازار پول و بازار سرمایه هر کدام وظایف خاص خود و دارای مکانیزم مشخصی هستند. یکی از جنبههای مشترک این دو بازار آن است که این دو بازار به نوعی واسطه وجوه میباشند. بدین معنی که آنها باعث میشوند تا وجوه از واحدهایی که مازاد پسانداز دارند به واحدهایی که کمبود پسانداز دارند انتقال یابد. به عبارت دقیقتر، بازار سرمایه، کانالی است که از طریق آن، سرمایههای سرمایهگذاران به شرکتهای تولیدی و صنعتی انتقال یافته و چرخههای فعالیت آنها به حرکت در خواهد آورد
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !